Lev Avitan is spoken word-artiest en oud student filosofie aan de FFTR. Tijdens zijn studie is Lev begonnen met spoken word en inmiddels is hij een bekende stem bij poëzieplatform ‘Mensen zeggen dingen’. Daarnaast is hij medeoprichter van de podcast ‘Echtemannentakkies’ (te vinden op Spotify) en betrad hij recentelijk het podium van Paradiso bij ‘Poetry on Sunday’ met het gedicht ‘Onzekerheden’. In zowel zijn optredens als zijn filosofie besteedt Lev aandacht aan hoe structureel geweld op individueel niveau ervaren wordt. Daarbij maakt hij gebruik van emotieve termen, zoals wonden en helen, om uit te drukken wat geweld voor hem betekent. Op deze manier probeert Lev zich niet alleen kritisch te verhouden tot de maatschappij en haar gewelddadige infrastructuur, maar ook tot wat het betekent om filosofie te beoefenen.
Lees meer…Philosopher on the Job Market – Alex Groen
A few years ago, I would have never imagined myself writing about beer.When I was living in Italy, I did not even like beer. At some point, pilsners appeared in my life but they did not look like a particularly original choice. IPAs seemed much more interesting. Then I started working in a bar, and I discovered the magical properties of sour beers. In case you are in need of a recommendation, among my favorites are: Rodenbach Gran Cru (6% ABV), Vibrant P’ocean (a collaboration between Rodenbach and Dogfish Head, 4.7% ABV), Florida Weisse (Thornbridge Brewery, 4.5% ABV), Blos (brewed by Nevel Artisan Ales for Café De Kluizenaar, 5.5% ABV). Yet, one of the beers that literally stole my heart was Studio Oedipus no. 30 (4% ABV), a delicious raspberry Berliner Weisse with a beautiful pinkish color. This is where our story begins.
(more…)Filosoof op de Arbeidsmarkt – Sofie Lakmaker
Ik ken Sofie Lakmaker van de bachelor filosofie aan de Universiteit van Amsterdam (UvA), maar het is al een aantal jaar geleden dat ik haar voor het laatst heb gezien. Ik ontmoet haar op het terras van literair café de Engelbewaarder, tegenover het Bushuis, één van de UvA-gebouwen in de binnenstad. Ondanks het vieze weer is het druk. We zitten op een uitbreiding van het terras, een vlot op het water. De tafel staat nogal scheef, en ik ben steeds bang mijn telefoon – die het interview opneemt – in het water te laten vallen.
Sofie heeft gepubliceerd in de eerste Sampler, een bundel van uitgeverij Das Mag met verhalen van aanstormend schrijftalent. Ze schrijft columns voor De Groene Amsterdammer en in februari komt – volgens bol.com – haar eerste roman uit, ook bij Das Mag. Die roman zal dezelfde naam dragen als haar verhaal in de Sampler: ‘De geschiedenis van mijn seksualiteit’.
Lees meer…Philosopher on the Job Market – Jim Burgman
I thought about getting a tattoo at least five times with five different designs. The first time, in my Coldplay phase (although I should say one of my Coldplay phases), I wanted a taattoo with the title of one of their songs. The second time, I went for a drawing of a hedgehog who uses one of his spines as an arrow. A friend of mine made it for me as a visual representation of my personality, and it was supposed to mean something like ‘a determined hedgehog’. The third time, I wanted a cactus. The fourth time, a carrot. For, if you know me, you will also know that carrots are always part of my lunch. Every. Single. Day. The fifth time, touched by the work of photographer Laura Dodsworth, I thought about a breast.
Needless to say, my indecisiveness became inertia. I did not get any of them.
Defeated by my tattoo-vacillation, I was determined to find out what mysterious bonds could tie together philosophy, art and tattoos. I ended up Skyping Jim Burgman on Easter Sunday. Video calling with someone you have never met before can be pretty awkward, especially (and maybe paradoxically) because, contrary to what happens in a regular interview setting, you enter their private zone. You see the room where they are sitting, which, in the majority of the cases, is their studio, living room or bedroom. You see how they decorated it, what they have lying around, the colors of the walls, and other small things that tell you something about their personality. In my case, I got to see Arthur, Jim’s cat, who tried to grab his attention a few times at the beginning of the interview and then, as every cat on the planet, started to mind his own business.
(more…)Filosoof op de arbeidsmarkt: René ten Bos
Wat bezielde je eigenlijk om het Denker des Vaderlandschap op je te nemen? Wat dreef je destijds?
[Lacht:] Pure ijdelheid, dat is één. Ik kreeg die vraag op een gegeven ogenblik. Er is namelijk een soort comité, ‘de Maand van de Filosofie’, die bepalen wie deze titel kan krijgen. Er waren twee kandidaten, laat ik de andere kandidaat niet noemen, maar de stemmen staakten een beetje en ik ben het toen geworden. Er wordt dan een afspraak gemaakt in Trianon – ook wel bekend bij Splijtstof. Ik zat daar ‘s middags met iemand en wist van niets. Vervolgens komt er een hele groep mensen binnen, journalisten, een uitgever, collega’s, etc. om mij te feliciteren. Ze hadden natuurlijk weleens gepolst of ik er open voor zou staan. Maar vanaf dat moment, november 2016, wist ik dat ik de nieuwe Denker des Vaderlands zou worden. Ik had dat helemaal niet verwacht, maar toen ik ze zag lopen dacht ik: oh God. Dan heb je nog een half jaar om je voor te bereiden. Ik dacht: ik ga er een beetje over nadenken en ik zie wel hoe ik daar in duikel. Dat betekent dus dat je een waanzinnige drukte over je heen krijgt en dan ga je plannetjes maken. Wat ga ik doen in deze periode? En die plannetjes zijn redelijk uitgekomen.