Philosopher Abroad – Edges of Europe

In the module ‘Edges of Europe’ students learn about the intersections of citizenship, religion and identity. During our semester together, we explored many relevant problems, including the problem of nationalism and its exclusionary and violent tendencies. This article comprises a fierce debate navigating the problems of nationalism, refugees, inclusion and exclusion which have played a key role in the module.

Luckily, we had the support of the brilliant academics Evert van der Zweerde, Hans Schilderman, and Joud Al Korani, also specialising as our cartographic, conceptual and gastronomic leaders, respectively. Our gratitude to them for all their hard work in making this module possible. 

During this time, I, Charlie, was accompanied by my persistent interlocutor, Felix Hohlfeld, who has been a thorn in my side since our first year; the consistent “no” to my “yes,” the idealist to my cultural relativism, and the bright sun to my dark cave. So, when we were both accepted for Edges of Europe, honestly, I thought we were in for another series of debates between two white cishet men, which turned out to be the case. But to be perfectly honest, Felix is a fine philosopher and a worthy interlocutor. 

Read more

In den vreemde – Een Nietzscheaanse stedentrip door Duitsland

Het graf van Nietzsche

Friedrich Nietzsche bezocht gedurende zijn leven vele plaatsen in Europa, op zoek naar een geschikter klimaat voor zijn lichamelijke klachten. In veel van die plaatsen zijn er nog sporen van Nietzsche te vinden. Daarom dacht ik erover na om die steden te bezoeken in de vorm van een stedentrip. Ik bestudeerde alle steden die Nietzsche bezocht en ging na welke locaties een bezoek waard waren. Ik kwam tot de conclusie dat ik de steden het best kon verdelen in twee stedentrips. Hier zal de stedentrip door Duitsland aan bod komen, waarin drie steden centraal staan: Röcken, Naumburg en Weimar. Basel, Bonn, Jena en Leipzig komen dus niet aan bod, omdat er in die steden nog maar weinig persoonlijks van Nietzsches leven terug te vinden is. De stedentrip nam in totaal vier dagen in beslag, inclusief verscheidene bezoeken aan Goethe en Schiller-gerelateerde plaatsen. De locaties in Italië en Zwitserland zal ik warm houden voor een volgende stedentrip. 

Lees meer…

Philosopher Abroad – Anarchy in the UK

Life as a political philosopher in the United Kingdom sure is interesting these days. Less than half a year after I moved to Scotland, the UK formally left the European Union. As it did so, it dragged an unwilling Scotland along with it – about two-thirds of Scotland had voted to remain in the EU, the highest proportion of all the UK’s constituent countries. The COVID-19 pandemic, which struck shortly afterwards, widened the gap between Scotland and the rest of the UK yet again. While the UK government led by Boris Johnson stumbled from one poor decision to another scandal, Nicola Sturgeon’s messaging from the Scottish parliament at Holyrood was clear, to the point and confident. Interestingly, Westminster and Holyrood did not differ that much at all in their policies to curb the spread of COVID-19, but the optics were vastly different for the two leaders. In the meantime, calls for a renewed referendum on Scottish independence are growing louder, fuelled by the UK changing the terms of the agreement only two years after Scotland had voted “no” in the 2014 referendum. Many Scots who were on the fence in 2014 were swayed to vote against independence by the prospect of automatically leaving the EU when leaving the UK. In the upcoming Scottish elections in May 2021 pro-independence parties are set to narrowly achieve an absolute majority in parliament even though the electoral system is set up to prevent any one party from achieving a majority. Interesting times indeed.

Read more…

Enige tijd in de Eeuwige Stad

Enige tijd in de eeuwige stad

Illustratie door Roberta Müller

Het afgelopen semester verliet ik Nijmegen om van september tot februari in Rome te studeren aan Università di Roma La Sapienza. Dit was gelukkig net voordat het coronavirus Italië in zijn greep kreeg als een van de zwaarst getroffen landen. Gedurende mijn verblijf aldaar schreef ik dit verslag van mijn ervaringen. Inmiddels is het niet slechts een herinnering aan een mooie periode, maar aan een andere tijd. Rome ligt er op dit moment stil en uitgestorven bij; heel anders dan toen ik dit stuk schreef. Onderstaand verslag is daardoor niet alleen een persoonlijke observatie, maar ook een terugblik op een van ’s werelds mooiste steden in betere tijden, niet zo lang geleden.

Ondanks dat alle wegen al naar Rome schijnen te leiden, zag ik geen reden om dat voor de mijne nog langer uit te stellen. Academisch gezien kon het studeren van filosofie in Italië geen slechte keuze zijn. Het feit dat onze eigen FFTR in Nijmegen drie Italiaanse filosofiedocenten telt, wees voor mij al in deze richting. Daarenboven is de Sapienza één van de universiteiten die Rome rijk is en ze heeft in haar 700-jarige geschiedenis haar kwaliteiten meer dan bewezen. Met name de kwaliteit van de geesteswetenschappen is hoog. Ik volg de master Praktische Filosofie en ook politiek gezien is Italië een uitermate interessant land: haar binnenlandse politiek is op zijn zachtst gezegd al boeiend, maar de relatie die Italië daarnaast met Europa heeft, kent vele gezichten en dat interesseert me nog meer. Ik wilde me te midden hiervan bevinden en het aan den lijve ondervinden.

Lees meer…

Romeinse reflecties uit het proseccopaleis – In den vreemde

Een inkijkje in een tiendaagse masterclass op het Koninklijk Nederlands Instituut te Rome

‘Aha!’ weerklonk een licht spottende stem over de rijkelijk gedekte tafel, ‘Oleanders! Dat zijn dus ongelóóflijk giftige bloemen. Eén van de giftigste soorten ter wereld. Enkele jaren geleden is hier nog een hele groep op de eerste hulp beland omdat een of andere onbenul het briljante idee had ze door de risotto te doen.’ Dat waren de eerste woorden die de directeur van het Koninklijk Nederlands Instituut te Rome (KNIR) had gesproken sinds hij enige tijd zwijgend tegenover mij in de foresteria aan tafel had gewacht tot iedereen had plaatsgenomen en we het eten hadden uitgeserveerd – een traditionele Italiaanse dis, door ons bereid voor de directeur en de professor als dank voor de prachtige masterclass die ze voor ons hadden verzorgd en nu bijna ten einde liep.

(more…)